|
پنجشنبه ۲۰ فروردين ۱۳۸۳ – ۸ آوريل ٢٠٠۴
|
|
|
در ستايش زندگي
به نسيم خاکسار
متشکرم
از اينکه گاه
لاي پنجره را ميگشاييد
و مشتي آب بر سرم
ميپاشيد
از اينکه
در آخر خواب ها مي
آييد
و شهري تازه
بنا ميکنيد
بر چراغ هاي
مهتابي
سه مجسمه ي بال
دار ميگذاريد
شش حباب نور
و دو گوي از مفرغ
سکوت را
به صداي دريا ترجيح
نمي دهيد
و ميگذاريد
تا بارش نرم برف
دستانتان را
آب کند.
روشنک بيگناه
|
|
|
| |