جمعه ۱ اسفند ۱۳۸۲ - ۲۰ فوريه ۲۰۰۴

اعلاميه هيئت سياسی ـ اجرايی سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

با توقيف دو نشريه "ياس نو" و "شرق"، رسوايی انتخابات فرمايشی باز هم بيشتر شد!

 

مردم آزادی خواه ايران!

دو روز مانده به روز تحريم ملی اول اسفند، دو نشريه "ياس نو" و "شرق" كه به دليل فعاليتشان در دادن پوشش خبری به اعتراضات عمومی عليه انتخابات فرمايشی بالاترين تيراژ را در ميان روزنامه های كشور به دست آورده بودند، بادستور جلاد مطبوعات ـ سعيد مرتضوی ـ توقيف شدند. بر پايه گزارش های منتشره، اتهام اين دو روزنامه بی اعتنايی آنان به دستور حسن روحانی دبير شورای امنيت جمهوری اسلامی بوده است كه با صدور امريه ای، رسانه های جمعی را از انتشار نامه اخير نمايندگان معترض به علی خامنه ای منع كرده بود.

اما اكنون صف آرايی سياسی در كشور چنان شفاف است كه همه می دانند اصل ماجرا چيست. موضوع اصلی، نه خود اتهام كه همانا انگيزه های خيمه شب بازان انتخابات فرمايشی از توسل به اين تهديدها است. وزارت اطلاعات در آستانه اين برنامه نمايشی، آشكارا تحريم كنندگان اين نمايش حكومتی را تهديد می كند كه ايستادن در برابر "حكم حكومتی" ولی فقيه مستوجب پيگيرد است. مراجع دينی پاسدار ولايت فقيه، فتوا صادر می كنند كه عدم شركت در اين مراسم عقوبت شرعی دارد. در حالی كه صدا و سيمای جمهوری اسلامی بی وقفه تقدس انتخابات مجلس را در بوق و كرنا می دمد، رسانه های ديگر در كشور از بازتاب اعتراض ملی به اين انتخابات فرمايشی منع می شوند. اين همه، جز بيان وحشت حضرات از رسوايی بزرگی كه گريبانگيرشان شده، چيز ديگری نيست. آنها از تنها ابزارهايی كه در ته كيسه دارند بهره می گيرند تا شايد از دامنه اين آبروريزی بزرگ ابعاد بكاهند. خطبه های نماز، به كارگيری ابزار قدرت حكومتی مانند بسيج نيروهای نظامی، انتظامی و اطلاعاتی، خرج كردن ها و ولخرجی ها، تمهيدات گسترده برای تقلب و رای سازی، و هر آن چيزی كه هنوز در چنته دارند، همه و همه برای پائين آوردن ضريب ريسك رسوايی بزرگ و ملی برای حكومتگران جمهوری اسلامی است. آنها در وحشت از كابوس اول اسفند كه در شكل يك "نه!" تاريخی به سان صاعقه ای سوزاننده بر سرشان فرود خواهد آمد، بی تاب و ناآرام اند.

 

مردم آزاده ايران!

همه اين تشبثات از آن روست كه شما بر سر حقوق شهروندی تان ايستاده ايد. اين تقلاهای عبث به اين خاطر صورت می گيرد كه با ايستادگی تان، حكومت مبتنی بر فقه و استبداد را در استيصال تاريخی قرار داده ايد. اگر مقاومت شما نبود، آنها می توانستند همچون گذشته رای شما را بگيرند و بعد رای خود را پيش ببرند؛ از شما نيرو بگيرند و بر شما قدرت برانند. ولی حال كه شما را در اتحاد و اتفاق عليه خود می بينند، غريقی را می مانند كه به هر وسيله برای نجات خود متشبث می شود. ريشه خشم حضرات در برآمد شما همچون خردی واحد و با عزمی روئين در برابر منويات شان است. اين خشم، نشانه ضعف است. منشاء قدرت، شمائيد. رای شماست كه قدرت را بقا می بخشد يا آن را فرو می ريزد. شما تصميم تاريخی درستی گرفته ايد كه رای ندهيد، كه در انتخابات فرمايشی شركت نكنيد، كه "حكم حكومتی" ولی فقيه را بر زمين بزنيد، كه اراده خود را در نفی اين حكومت برآمد دهيد، و از انتخابات آزاد و ضرورت يك رفراندوم در كشور دفاع كنيد. اين تصميم تاريخی و ملی بر شما مبارك باد!

هيئت سياسی ـ اجرايی سازمان فداييان خلق ايران (اكثريت)

2004 ـ 02 ـ 19