پنجشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۸۲ - ۱۹ فوريه ۲۰۰۴

اول اسفند

وفاق ملي عليه استبداد

بايد اول اسفند را به يک شکست بزرگ براي استبداد تبديل ساخت

 

عصرنو

 

انتخابات اول اسفند از همين امروز نتايج خود را آشکار ساخته است. در يک سو صاحبان قدرت در حکومت و مستبدين ايستاده اند که به هر وسيله اي شده و با توسل به هر نيرنگي در تلاش محو آثار حضور مردم در حيات سياسي کشور از طريق لغو هر گونه انتخابي هستند و در طرف ديگر جبهه وسيع و پر تنوعي از مدافعان حق انتخاب آزادانه مردم شکل گرفته است که مقاومتي به وسعت حضور همه ايرانيان را در هر کجا که هستند، برانگيخته است.

 

در تاريخ کشور ما موقعيتي مثل شرائط کنوني، نادر بوده است. هيچگاه اين همه توافق و همگوني در مواضع نيروهاي مختلف بر سر موضوع مهمي مثل انتخابات وجود نداشته است. اکنون از دل حکومت تا  انتهاي اپوزيسيون، از راست تا چپ آن، همه بر سر مقابله ملي با تلاش يک جناح از حکومت بر سر حق انتخاب مردم، بمثابه اصل اساسي و اوليه دمکراسي هم سو عمل کرده،  در دفاع از اين حق مردم ولو در همان حد محدود آن نيز پاي مي فشارند و نمايش انتخاباتي مستبدين قدرت طلب درون حکومت را با مقاومتي همگاني در سطح ملي و بين المللي مواجه نموده اند.

در بطن جامعه ما جنب و جوش جديدي در تمامي سطوح به راه افتاده است. شوريدگي نهفته در جامعه جوان کشور در مسير ابتکار هاي جديدي شکوفاتر شده است. آن ها که ديروز و شش سال پيش دوم خرداد را آفريدند، دست مادران، پدران، آشنايان، معلمان و همسايگان خود را گرفتند و به پاي صندوق هاي راي کشاندند تا آن شکست بزرگ را نصيب مستبدين حاکم نمايند، امروز به گونه ديگري در رگ وپي جامعه در غليان اند، تا اين بار حوزه هاي انتخاباتي را سوت و کور نموده به گورستان استبداد تبديل نمايند و خود شادمانه به تماشاي به زانو در آمدن آن باشند و ترس را در چهره اش با لبخند پيروزي شان به استقبال بشتابند. تراکت ها، پيام هاي تلفني کوتاه و قرارهاي سر کوچه و .. همه هم چنان برقرارند و عکس و تبليغ و شعار هيچ مرتجعي بر ديوار شهر از دستشان در امان نيست و شهر ها برغم حکومت نظاميان بر چارراه ها دربست در اختيار آنان است.

ديروز و در آستانه دوم خرداد صداي اين گام ها را همه نشنيدند و غافلگير شدند، اما امروز همه شواهد حاکي از آن است که اتفاق نظر همگاني بر سر مقابله با انتخابات فرمايشي و وفاق ملي براي  به شکست کشاندن آن پاسخ درخوري به نيازهاي اين شور و هيجان ببرانيخته در رگ و پي جامعه است.

گستره مقاومت در برابر پيشروي استبداد به هر نتيجه اي که در دفاع از حق انتخاب مردم در اين انتخابات برسد، طلايه تولد يک جنبش مدني بزرگ در دفاع از حقوق اوليه مردم ايران وراي مرزهاي تاکنوني «خودي» و « غيرخودي» رايج در ميان همه نيروها با تنوعات ديدگاه و سياست است.

شکست نمايش انتخاباتي بايد به پايان کار استبداد و برقراري نظام متکي بر انتخاب آزادانه مردم فرارويد. بايد توافق بر مقاومت در برابر پيشروي استبداد را به تلاش براي استقرار حاکميت راي و اراده مردم بر سرنوشت کشور ارتقا داد.

قبل از همه بايد اول اسفند را به يک شکست بزرگ براي استبداد تبديل ساخت.