ماشاءالله شمسالواعظين
پس از دوم خرداد، فرصتی تاريخی
را از دست داديم
بینظيرترين دوره
رفرميستها و اصلاحطلبان بعد از دوم خرداد ۷۶ بود که از
دست رفت
«بيمه کردن نظام سياسی به معنای تاييد و بيمه
سليقهها و رويکردها
نيست بلکه پايان دادن به دور باطلی است که بعد از مشروطه هر از چندگاهی رخ میدهد. اين مساله به سود توسعه سياسی
جامعه نيست، بايد نگاه انفجاری را به نگاه پيوسته و آهسته تغيير دهيم.»
ماشاءالله شمسالواعظين،
معتقد است که دوران مجلس هفتم، شبيه دوران جنگ سرد خواهد بود که نيروهای مستقل و
يا جنبش غيرمتعهدها در آن، نقش اساسی برای گشايش در عرصههای اجتماعی -
سياسی را ايفا کردند.
به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)،
سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات که در دفتر جبهه مشارکت منطقه
خراسان سخن میگفت، افزود: «از مجلس هفتم به بعد دوران
جنگ سرد آغاز خواهد شد؛ چرا که ديگر اصلاحطلبان و
محافظهکاران به توانمندیهای يکديگر پی
برده، همديگر را به رسميت شناخته و نياز به همديگر را احساس کردهاند.»
وی با اشاره به جايگاه گروههای مستقل در مجلس
هفتم، اظهار داشت: «همانگونه که در
جنگ سرد، جنبش غير متعهدها از تضاد دو ابرقدرت به نفع خود بهره میبردند،
گروههای مستقل نيز بعد از مجلس هفتم از تضاد جناحها به نفع
گشايش در عرصههای اجتماعی و فرهنگی استفاده خواهند کرد.»
اين روزنامهنگار تصريح
کرد: «البته بايد شاهد پيمانهايی نيز بين
جناحهای رقيب، يعنی محافظهکاران
و اصلاحطلبان در دوره جنگ سرد پس از مجلس هفتم
باشيم؛ چرا که ديگر اين دو به يکديگر احساس نياز میکنند.»
شمسالواعظين ضمن
ارزيابی عملکرد اصلاحطلبان پس از دوم خرداد،
با بيان اينکه فرصتی تاريخی را از دست داديم، گفت: « در تاريخ معاصر ايران از مصدق
به بعد، بینظيرترين دوره رفرميستها
و اصلاحطلبان بعد از دوم خرداد ۷۶ بود که از دست
رفت؛ چرا که اصلاحطلبان هم قوه
مجريه را در اختيار داشتند و هم با اکثريت مطلق در مجلس قدرت آبستراکسيون را از
رقيب در پارلمان گرفته بودند.»
شمسالواعظين با
بيان اينکه اصلاحطلبان نتوانستند از دولت،
نهادهای مدرن، محيط مساعد بينالمللی و
مطبوعات استفاده کنند، اظهار داشت: «حداقل میتوانيم بگوييم
تا دهههای آينده ديگر فرصتی اينچنينی فراهم
نخواهد شد و اصلاحطلبان به موقعيت پس از ۷۶
دست پيدا نخواهند کرد.»
وی يکی از دلايل اصلی عدم موفقيت اصلاحطلبان
را شناختن رقيب دانست و ضمن بررسی خاستگاههای طبقاتی محافظهکاران،
نسبت به نداشتن طبقه اجتماعی اصلاحطلبان
هشدار داد و افزود: «اصلاحطلبان بايد
مشخص کنند که کجای جغرافيای طبقات اجتماعی ايران ايستادهاند. همچنين
بايد محافظهکاران را روی باسکول ببرند و ببينند چقدر
وزن دارند، بعد با آنها کشتی بگيرند.»
سخنگوی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات با تقسيمبندی
سرمايهداری در ايران به سه بخش سنتی، صنعتی و
کشاورزی، گفت: «محافظهکاران با در
اختيار داشتن سرمايهداری سنتی در کشور، در
عرصه سياسی نيز حضور دارند.»
وی با بيان اينکه محافظهکاران در هيچيک
از نهادهای مدرن نفوذ ندارند، گفت: «سرمايهداری سنتی با
شبه صنعتی شدن کشور احساس کرد که نمیتواند
صنعت را از دست بدهد و لذا آقازادهها شکل میگيرند؛
چرا که فهميدند حرف آينده با توليد است و الان نيز همين آقازادهها
هيچ ربطی به آقاها ندارند و نسل جديدی را شکل دادهاند.»
وی در بخش ديگر سخنانش با بيان اينکه
بر اساس نظريات جامعهشناختی، از ديد سرمايهداری
صنعتی، دولت نبايد در خورد و اعتقادات، خوراک و پوشاک و ....مردم دخالت کند، گفت:
« اصلاحطلبان بايد تکليف خود را با اين مسائل روشن
کنند و نشان دهند که چقدر نسبت به آنها جدی هستند.»
وی افزود: «اصلاحطلبان تا
زمانی که قشری اقتصادی را نمايندگی نکنند، قادر به نمايندگی لايهها
و پديدههای اجتماعی نخواهند بود.»
شمسالواعظين
نداشتن عمق اجتماعی اصلاحطلبان را از
دلايل اصلی عدم موفقيت آنان ارزيابی کرد و افزود: «وقتی رقيب از ايجاد محدوديت
برای شما در وحشت افتاد، توانمند و دارای قدرت بازدارندگی شدهايد.»
وی در اختيار گرفتن مديريت راستمدرن
در کشور را از اولويتهای فراروی اصلاحطلبان
برای ايجاد عقبه استراتژيک عنوان کرد و افزود: «در نهاست راستمدرن
از آن اصلاحطلبان خواهد بود.»
وی ضمن هشدار نسبت به آنچه که آن را تهديد ساخت
حکومت میخواند، گفت: «اصلاحطلبان
نبايد به حکومت اين پيام را بدهند که مخالف ساختهای قدرت
هستند؛ چرا که اگر منظور از تهديد ساخت حکومت، تغيير نظام حکومتی باشد، به دلايل
اعتقادی و جامعهشناختی با آن مخالف هستيم
و بايد به گونهای عمل کنيم که برای هميشه نظام سياسی کشور
را بيمه کنيم.»
وی در عين حال تصريح کرد: «بيمه کردن نظام سياسی
به معنای تاييد و بيمه سليقهها و رويکردها
نيست بلکه پايان دادن به دور باطلی است که بعد از مشروطه هر از چندگاهی رخ میدهد.
اين مساله به سود توسعه سياسی جامعه نيست، بايد نگاه انفجاری را به نگاه پيوسته و
آهسته تغيير دهيم.»
شمسالواعظين
افزود: «منظور سازش نيست، بلکه بايد مذاکره با حکومت و احترام به قدرت را جزو
ضرورتهای عمل سياسی به رسميت شناخت و در عين حال
در کوچکتر کردن دولت سعی کرد.»