آرمين:

طرفداران نظارت استصوابی، عموما هيچ اعتمادی به مردم ندارند

 

محسن آرمين گفت:« طرفداران نظارت استصوابی، عموما هيچ اعتمادی به مردم ندارند.»

نايب​رييس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس شورای اسلامی و عضو ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی در گفت و گو با خبرنگار سرويس پارلمانی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) در پاسخ به سوالی درخصوص طرح خروج از حاکميت، اظهار داشت: طبق قانون اساسی، شهروندان از حقوقی برخوردارند. حق انتخاب شغل، مسکن و حق زندگی بر اساس تشخيص خودشان. بنابراين هر کسی حق دارد که مسووليت را بپذيرد يا نپذيرد. نه می​توان کسی را ملزم به پذيرش مسووليتی کرد و نه می​توان کسی را علی​رغم شايستگی​ها و صلاحيت​هايی که دارد از پذيرش مسووليتی باز داشت؛ به​خصوص اگر آن مسووليت مبتنی بر رای و انتخاب مردم باشد.

وی افزود: بنابراين نه خروج از حاکميت، امری منفی است و نه ورود به آن.

درباره​ی بحث خروج از حاکميت به عنوان بحثی که در حال حاضر در سطح تبليغات سياسی به آن دامن زده می​شود، بايد عرض کنم که آن را بحثی کاملا انحرافی می​دانم.

آرمين تاکيد کرد: هدف از اين غوغاسالاری و جنجال​آفرينی صرفا تحت​الشعاع قرار دادن دو لايحه​ای است که خاتمی به مجلس تقديم کرد. اراده​ای وجود دارد که افکار عمومی را از مساله​ی اصلی در اين مقطع که اين دو لايحه است منحرف بکند و به سمت مسايل حاشيه​ای سوق بدهد، لذا شاهد طرح جنجالی مسايلی نظير خروج از حاکميت، قتل​های زنجيره​ای و ... هستيم.

نايب​رييس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس شورای اسلامی در مورد سخنان اخير غلام​حسين الهام، رييس مرکز تحقيقات شورای نگهبان در مورد نظارت استصوابی گفت: با کمال تاسف بايد گفت که اظهارنظرهای آقای الهام​، عموما اظهارنظرهای غيرعلمی و غيرمتقنی است که به هيچ وجه شايسته و برازنده​ی کسی که عنوان رييس مرکز تحقيقات و پژوهش​های نهاد حساسی مثل شورای نگهبان را با خودش يدک می​کشد نيست. اين اظهارات، عموما آن​چنان تبليغاتی و فاقد مبنای استدلالی استوار است که ارزش نقد و اظهارنظر ندارد.

اما يک چيز در صحبت​های آقای الهام، خيلی آشکار است و آن اين است که مساله​ی نظارت استصوابی عموما از طرف جناح​ها، جريان​ها و افکار و ذهنيت​هايی حمايت و تقويت می​شود که هيچ اعتمادی به مردم ندارند و تصورشان اين است که اگر اندکی مردم را در انتخاب خود آزاد بگذارند، مردم يک مشت آدم فاسد و لاابالی را انتخاب خواهند کرد.

عضو ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی ادامه داد: البته اين بدعت و حرف بسيار جديد و در عين حال خطرناکی در انقلاب ماست؛ چون اصل در انقلاب ما همواره بر مبنای اعتماد بر مردم بوده است.

وی خاطرنشان کرد: در دهه​ی اول انقلاب، نظارت استصوابی به هيچ وجه مطرح نبود و ما بهترين و قوی​ترين و مردمی​ترين مجلسی​ها را داشتيم و چهره​های بسيار درخشانی در مجلس بوده​اند. از اين به بعد هم اين​گونه خواهد بود؛ منتهی کسانی که به مردم اعتماد ندارند تصورشان اين است که اگر مردم را آزاد بگذارند، مردم، افراد فاقد صلاحيت را به مجلس راه خواهند، يعنی در واقع جامعه را جامعه​ای بسيار ناسالم، منحرف و فاسد می​دانند.

وی افزود: آقای الهام به اين نکته تاکيد کرده و به صراحت می​گويد که "اصل برائت در جامعه​ی فاسد، قابل اجرا نيست و ما نمی​توانيم در بررسی صلاحيت کانديداها اصل را بر برائت بگذاريم"، يعنی از نظر ايشان مردم و جامعه​ی ما غير قابل اعتماد و فاسد هستند.

وی اين سخن آقای الهام را علاوه بر آن​که توهين و اهانت بزرگی به مردم دانست، نشان​دهنده​ی نگاه طرفداران نظارت استصوابی به ملت عنوان کرد.

آرمين در مورد احضار دو تن از نمايندگان مجلس به دادگاه گفت: احضار اخير نمايندگان مجلس به دادگاه در ارتباط با پرونده​های است که ظاهرا مربوط به وظايف نمايندگی نيست. فکر می​کنم به هر حال، ما به لحاظ سياسی با طرح اين لوايح و مسايل وارد عرصه​ای می​شويم که اين​گونه مسايل، چندان غير قابل پيش​بينی نيست.

عضو ارشد سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی که برای شرکت در جلسه​ی اعضای دفتر اين سازمان، شاخه​ی گيلان در رشت حضور داشت در مورد فعاليت کم احزاب و نقش آن​ها در شهرستان​ها گفت: ساخت نظام حزبی در کشور ما متناسب با سطح توسعه​يافتگی کشور ماست. ما هم در مسير توسعه​ی سياسی تقريبا اولين گام​های جدی را برمی​داريم و هنوز مسافت زيادی را در اين مسير طی نکرده​ايم.

برای ايجاد يک نظام حزبی تمام​عيار و ايجاد احزاب کارآمد و توانمند در سطح کشور، با عوامل بازدارنده و موانعی در حوزه​های فرهنگی، اجتماعی و سياسی مواجه هستيم و رفع اين موانع طبعا با صدور بخشنامه و دستورالعمل ميسر نمی​شود، بلکه يک فرآيند اجتماعی قابل حصول و تحقق است.

آرمين ادامه داد: اگر شما مشاهده می​کنيد احزاب سياسی ما به​ويژه در شهرستان​ها کارکرد خيلی ملموسی ندارند و حضور و فعاليت آن​ها عمدتا منحصر به مقاطعی مثل انتخابات می​شود، اين امر ناشی از ضعف ساختار حزبی در جامعه​ی ماست و نبايد اين امر را ناشی از منافع فردی تشخيص دانست. ضمن آن​که طی سال​های گذشته از اين نظر وضع بهتری پيدا کرده​ايم و با رشد نسبی احزاب، به​ويژه در شهرستان​های بزرگ شاهد حضور و فعاليت بيشتری از جانب احزاب هستيم.

وی گفت: بعضا اظهارنظرهايی می​شود که می​گويند اين احزاب فقط فکر خودشان هستند. فقط زمان انتخابات می​آيند يک رای از مردم بگيرند. يک چنين نگاه بدبينانه​ای وجود دارد. من در اين قضاوت​ها خيلی حسن​نيت نمی​بينم. بعضا يک نيت منفی و پنهانی است که قصد دارند نوعی بدبينی را نسبت به احزاب در اذهان عموم القا کند؛ حضور احزاب و فعاليت آن​ها در مقطع انتخابات چنان​که عمدتا ناشی از ضعف​ها و اشکالات ساختاری است که ما در سطح نظام حزبی خود داريم، نه ناشی از فرصت​طلبی​های فردی و شخصی و رفع اين ضعف​ها در طی فرآيند توسعه​ی سياسی امکان​پذير است.